Kayıp Yüzük

Okulda bir yüzüğünü düşürmüş bizim süslü. 

Öğretmenine söylemiş ama çok dar bir yerdeymiş eli girmemiş, alamamış dolayısıyla. 

O kadar cok ağladı ki, ertesi gün okula şiş götürdüm, bir de bununla deneyelim diye, o da olmadı. Nefes'e aynısından alacağıma söz verdim. 

Aramızdaki diyalog aynen şöyle;

.

- Nefes'çim tamam artık lütfen daha fazla ağlama, aynısından alacağım ben sana

- Ama ya hepsini almışlarsa ve başka kalmamışsa?

- O zaman başka bir dükkandan alırım.

- Ama ya o dükkanda da kalmamışsa ?

- O zaman bulana kadar tüm dükkanları gezerim ve sana aynı yüzükten bulurum.

- Ama anne ya bu yüzükler artık yapılmıyorsa, bittiyse, nasıl buluruz?

- Eğer bulamazsak, boncukçuya gideriz, aynı boncuklardan alıp biz yaparız.

- Ama ya aynı renk boncuklar da bittiyse anne?

- O zaman boncuk satan başka bir yere gideriz ve oradan alırız.

- Ama ya tüm boncukcular da bu boncukların aynısından kalmadıysa?

- O zaman biz de başka bir boncukla yaparız.

- OLMAAAAAAZ! O Yüzük çok özel!

- Hımmmm... O zaman biz de evdeki fotoğraflarından o yüzükle çekilmiş birini buluruz, senin dolabına asarız, sen de baktıkça yüzüğünü hatırlarsın. 

.

Ne yüzükmüş kardeşim! Bu arada ilk girdiğimiz yerde aynı yüzükten bulduk, 3 gün ağladığı yanına kar kaldı, bize de baş ağrıları...